این شعر در تاریخ 29 فروردین 1382 پس از حمله آمریکا به عراق
و متواری شدن صدام حسین سروده شده و تابع قواعد شعری
نیست
شوخی با آقای بوش
الا ای بـــوش مـــــن از چــاکراتم
به هر جایی روی مـــن پـــا به پاتم
اگر که اهل جنگی یـــا کــــه دعوا
بزن با توپ و موشک مــــــن باهاتم
قوی هستی و میگویی بســــــی زور
سخن گو، عاشق لحـــن صــــــداتم
دو دستت را ز پهلـــو بــازتــــر کن
عجب ژستی تــــو داری مـــن فداتم
تـــو آقایــی! و لوطی و جهانگیـــر
ولی من بینــوایــــی لات و پـــاتـم
سلامـــت میکنــم هــر جا که باشی
ارادتمنــــد اجـــداد و بــابــاتـــم
نشانی بـــر ســـر جا هر نفس کش
بجنبان لب بــــه قــربــــــان لباتم
شنیــــدم شــــب نمیخوابی، پریشی
همش فکر تــــو و خـــــواب شباتم
سلام مــــا رسان بر خانـــــم بوش
بگو مـــــن مخلــــــص بی ادعاتم
چو درویشــــان نشینــی پیش سرباز
به مولا مــــن مریــــــد خانقاتـــم
نیــــاور تـــا توانــی سگ به همراه
که معــــذور از ملاقــــــات سگاتم
تو دادی بمـب "ماب" و موشک انداز
مکن تهدیـــد جـــــزو مخلصاتــــم
فراوان تـــوپ و تانــک و غیره داری
گریـــزان از هیاهــــو "جــت" آتم
چرا صـــدام را کـــردی فــــراری؟
خطا کــردی و در فکـــــر خطاتــم
هزاران کشتـــه در بغـــداد جا ماند
منم یک کشتـــه از آن کشـــته هاتم
بپرس از کربـــــلا و کربـــــــلایی
مگـــو مفتــــاح هـــر شهر و دهاتم
به "قذافی" نــــدادی هیــچ اخطار
مواظــــب بــــر تمــــام نکته هاتم
مـــرا دشمــــن نپنـــــداری عزیزم
به جـــان "رامسفلــدت" خاک پاتم
به "پـــاول" جان نگویی من کجایم
هوا گرمـــــه لـــــــــب رود فراتم
بگو تا "رایس" با مــن دوست گردد
که من شیرین تر از نقــــــل و نباتم
"اسد" را با تشر تهــــدیــــد کردی
تــــو گفتـــــی مالـــک کل جهاتم
شمـــال و شــرق و غربش را گرفتی
چــــرا گویـــــی هنــوزم بی ثباتم
اگـــر داری طمع بر ملـــــک ایران
مخالـــــف بـــــا تمــام نقشه هاتم
نفربر میکنی هـــــــر ســـــو روانه
نـــرو ایران در ایـــــام حیــــــاتم
وگـــرنـــه مـــا کلامون میره درهم
سخن بشــــنو چـــــو یـــار باوفاتم
خـدا آن روز را هـــرگــــز نیـــاره
کـــه گریــــان از بــرای بچـه هاتم
ز خـــاک مــا حذر کن تــــا توانی
بدان مــامــــور کـــــل منکـــراتم
بـــه جــرم خوردن مشروب و مستی
مسلم در پــــی حـــــــد و جــزاتم
تـــــرا کـــــت بستـه میگیرم شبانه
نه فکر "دکتریــــن" و "دکتـرا" تم
اگر ژنرال "فرانک" آید بــــه بوشهر
خــــــودم جزو ردیـــف قاتلاتــــم
و گـــر اطــراف ایـران را کشی خط
رعایـــت میکنـــم وقـــــت صلاتــم
بـــه ایرانــــی نمودی زندگی سخت
مبــــدل شـــد، به غم شور و نشاطم
بـــرو مثــل "کلینتون" با "مونیکا"
به قربــــان تــــــو و نـــاز و اداتم
ز ســــوز دل شــــدم مـن ناصح تو
مگو نشنیـــده ای ســـــــوز رباطـم
بــــه دور تـــــو بسی بدخواه باشند
چــــراغ روشنـــــت در این صراطم
شنیـــــدی حــــرف مـن بنما تأمل
مپنـــــداری کــــــه اهــل مهملاتم
مـــــرا دلگیــــر کردی ای جفــــاکار
پریشان زین همــــه جـــور و جفاتم
نه "بن لادن" نه من "صدام حسینم"
نه آبشخور ز آب چشمـــــــــه هاتم
خلیــــج فـــــارس را ناامن کردی
چرا برهم زنـــــی هــــر دم بساطم
بــه زیـــر و روی دریـا کـــار داری
کنــــی افــــــزون دمادم مشکلاتم
بیا از عشق یکدم گفــــت و گـو کن
مصفا کن به گـــل بـــــاغ و حیاطم
مــــن آن آزاده "شیـــــرین بیانم"
چــو دارو چــــــاره درد و بلاتــــم
بــه دنیـــا نیستـــــم اهـل زر و زور
بـــه یــــک ارزن نیـــــرزد عایداتم
نمیتــــرسم ز کـــس جز حق تعالی
کــــه از مهـــــر و صفا باشد ملاطم
"دبلیو بوش! گــــوش هــوش واکن
سخـــن دانم، به آنکــــــه دیپلماتم
"منوچهــر" هر چه گوید گوش میداد
که شـــــد کــــار تو نقش خاطراتم
ولی فرهاد تاج با کسی شوخی نداره
من منتظرتون هستم
داداش بخدا بیستی - فقط طرح وبلاگت خوب نیست - مطالبت هم خیلی ساده توضیح داده شده نه مثل اونائی که میخوان بگن دانشمندن هی میپیچونن اخرش هم معلوم نمیشه چی گفتن یا اصلا چیزی بارشون هست یا نه .
دمت گرم
ضمنا : قرمزته